กรู ๑ หมายถึง [กฺรู] ว. อาการที่ไปพร้อม ๆ กันโดยเร็ว เช่น วิ่งกรูกันไป.
[กฺรู] น. ข้าวชนิดที่ทําเพื่ออุทิศให้เปรตประเภทหนึ่งในพิธีสารทเรียกว่า ข้าวกรู.
[กฺรูด] (โบ) น. มะกรูด เช่น งั่วนาวทรนาวเนกกรูดฉุรเฉกจรุงธาร.(ม. คําหลวง จุลพน); (ถิ่น-ปักษ์ใต้) มะกรูด.
[กฺรูด] ว. เสียงอย่างเสียงที่ลากของหนักถูไปกับพื้น; อาการที่ถอยอย่างรวดเร็วไม่มีระเบียบหรืออย่างตั้งตัวไม่ติด ในคําว่า ถอยกรูด.
[กฺรูด] น. โรคหูด.
[กฺรูม] ว. กรอม, คลุม, เช่น ห่มเพลาะกรูมกรอกรุยฉุยเฉิดฉัน.(มณีพิชัย).
[กะเรนุ] (แบบ) น. ช้าง เช่น ไร้เกวียนกาญจนยานสินธพแลสี-พิกากเรณุหัสดี ดำรง. (สรรพสิทธิ์).(ป.).
(กลอน; แผลงมาจาก กรินทร์) น. ช้าง เช่น พลคชคณหาญหักกเรนทรปรปักษ์ ปราบประลัย. (สมุทรโฆษ).